مطالعه تطبیقی حقوق معنوی پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری و دارندگان حقوق مرتبط

چکیده حـقوق مـعنـوی به مـزایای قـانـونی و غـیـرمادی اطلاق می شـود کـه به شخصیت پدیدآورنده یک اثـر فکـری وابسته اسـت. بسـیاری از مقـررات بین المللی و قوانیـن داخـلی کشـورها برای پـدیدآورنده آثار ادبی و هنری، حقوق معنـوی را شنـاسایی کـرده اند که برخـی از آنـها دایمی بودن و برخی دیگر محدود بودن مدت حمـایت از حقوق معنوی را پذیرفته اند. در مورد حقوق مرتبط (مجاور) برخی کنوانسیونها و پیمانهای بین الـمللی اسـاساً به حقوق معـنوی نـپرداخته اند و قوانین کشورهایی نیز که حقوق معنوی را در خصـوص حقـوق مرتبـط پذیرفـته اند آنـها را محدود به مـوارد خـاصی کـرده اند. در این مقاله پس از بیان مبنا و مصادیق حقوق معنوی، جایگاه آن در حقوق مالکیت ادبی و هنری و حقوق مرتبط (مجاور) در قوانین فعلی مالکیت فکری ایران بررسی می شود. همچنین پیش نویس لایحه مالکیت ادبی و هنری، حقوق مرتبط و قوانین چند کشور خارجی به همراه مقررات کنوانسیونهای مرتبط نیز مورد بررسی قرار می گیرد.